Herşeyi ve herkesi kendi gibi görür bilir ya insan. Ben bu kadarken. o bu kadar olamaz dersiniz ya. Daha ne kadar çıkılabilir, daha ne kadar anlatılabilir,  ne yapılabilir diye yorarsınız ya kendinizi. 

YAPMAYIN!!!

Kendi kendinize  söylersiniz  ya , yetmemeli hiç bir şey. Daha çok yapmalı, en iyi ve en güzeli olmalı dersiniz ya. 

YAPMAYIN!!!

Aptallık ile sadakatin , muazzam farklılığının ele tutulur ve hatta gözle görülür durumlarda bile  onların ,  sizi  varsın  aptal saysın dedğiniz  oluyor ya.  

YAPMAYIN!!!

Kime ne kadar değer vereceğiniz  sizde  saklı. Gözleriniz görüyor, beyniniz algılıyor , hissedebilmek doğuştan sizle  zaten. Eee yaşınız  da tutuyor. O zaman neden hak edene hak ettiğinden fazlasını veriyor ve kendinizden ödüller hazırlıyorsunuz ki...

YAPMAYIN!!!

On  kuruşluk olana, on beş  kuruş verirseniz , hem kendini beş  kuruşa fazla sayıp,  hemde sizi ömür boyu o beş kuruş fazlası ile ezeceğini hiç unutmamalısınız...

Neden?... 

Çünkü kendisi de eserinin on kuruş olduğunu bile bile ona o beş kuruşu da siz  layık gördüğünüz  için, o  beş kuruş fark ile sizleri yorarlar.  Zordur onu bu şeklide yoğrup sonrasın'da asli değerini kendisine anlatmak. 

Sevgi, saygı , hoşgörü,  sadakat,  vefa , bu değerleri gram almamış görmemiş hayatı boyunca hissetmemiş, bir insana ki ben tüm bu sayılanalardan yoksun olanlara insan değil et yığını diyorum. İnanın  ki bu değerlerden yoksun kalana ,  yüz kuruş da paha biçseniz hayatınıza külfet katmış olursunuz. 

YAPMAYIN!!!

Sizi sadakatli değil aptal, vefalı değil saf, saygılı değil yavaş görenler varsa eğer. Bırakın, dokunmayın, anlatmayın onlar sizi nasıl görmek istiyorsa , o şeklide bakmaya devam etsinler. 

Sizlerin kendilerine asla verilmeyen değeri günü geldiği zaman geri alıp hayatları boyu bir daha bulamayacakları gerçeği ile başbaşa bırakın ve şöförün aniden camı açabileceğini....

Ederi kadarı'nın fazlası,  soytarı' yı bile kral edermiş. 

Gerek var mı peki?...

Daha iyiler hep olacaktır UNUTMAYIN...

Sevgiliye...

KARAKUŞ