BU BİR İHBARDIR...
Ülkemizde son zamanlarda yaşanan sıkıntıların başında kaçak işçi konusu gelmektedir.
Bu da Çalışma Bakanlığı’nı doğrudan ektilemekte ve yaşanacak herhangi bir sorun karşısında Çalışma Bakanlığı ile işverenleri karşı karşıya getirmeketdir.
Bu ülkede alenen insan ticareti yapılıyor.
Kesinlikle bu bir ihbardır. İster Polis Genel Müdürlüğü ilgilensin ister Çalışma Bakanlığı ilgilensin ama muhakkak bu konu birileri ilgilenmelidir. Bu konu oldukça önemli ve önlenebilir tedbir alınması halinde çözümlenmesi kolay bir konudur.
Bu ülkede insan ticareti yapanların sorgulanması ve gerekli cezai yaptırımı alması şarttır.
Yer, Haspolat bölgesi.
İnsan ticaretini kılıfına uydurmuşlar ama çok da becerememişler açıkcası.
Haspolat bölgesinde Ulusal Birlik Partisi’nin binasının karşısında bulunan bir restoranın üzerindeki bina tamamen kaçak işçilerle dolu. 50 kişinin bir arada yaşadığı bu binanın yanından geçmeniz dahi mümkün değildir. Neden mi? Bölgeye savrulan pis kokular insanlıktan utanmanıza yetiyor da artıyor bile.
Burada yasal yoldan gelerek çalışmaya başlayan onlarca insan var. Yasal yoldan geliyorlar ama yasal olmayan yoldan Güney Kıbrıs’a geçiriliyorlar. Bu işleri yürüten bir aracı firma, bu insanları 5000 dolar karşılığında Kıbrıs’a getirmiş ve yasal zeminden ihtiyaç duyulan alanlardaki şirketlere mal pazarlar gibi pazarlamış. Yapılan pazarlama sonrasında işe giren bu düz işçiler, belirli bir süre işe giderek sorun yaratmamış fakat daha sonra çalıştıkları şirketlerden habersizce ortadan kaybolmuşlar. Düz işçi olarak ülkemize gelen TC’li bu insanlar, yasal olmayan yollarla kendilerini Güney Kıbrıs’ın kollarına bırakmışlar.
Bu insanlar hiçbir güvenceleri olmadan Güney Kıbrıs’a geçerek iltica ediyorlar. İltica eden bu insanlar KKTC’de 100 TL yevmiye alırken, Güney Kıbrıs’ta 50 Euro yevmiye alıyor. Ülkelerinden beş kuruşsuz hatta borçlanarak KKTC’ye gelenlerin buraya gelme amaçlarının başında daha fazla para kazanmak var.
Doğal olarak yüksek yevmiye ile kazanılacak para tatlı geliyor. Çünkü Kuzey’de 100 tl günde maaş alan bu insanlar, Güney’de 50 Euro günlüğü maaş alıyorlar.
Kendilerini KKTC’ye getiren ve daha sorna Güney’e geçme sözü veren bu aracı şirketler, ülkemizdeki taşeron firmaları ve müteahhitleri zor durumda bırakıyorlar.
Çalışma izni ile gelen ve sonradan habersiz şekilde şirketle bağını koparmadan, Güney’e iltica eden bu insanlar, çalıştıkları firmaları büyük zarara uğratıyorlar. Yani kendisinden kaçan işçinin yerine yeni bir işçi almak isterken çeşitli sorunlarla karşılaşan işverenler bu durumdan oldukça rahatsız.
Onlarca kez Çalışma Bakanlığı’na bu konu aktarılmış ve uyarılmış fakat kimse bu duruma müdahale etmemiş.
Amaç işverenleri bitirmek mi?
İşçi getiremeyen onlarca şirket var. Mağdur olan bu şirket yetkilileri konuyu her ne kadar Çalışma Bakanlığı’na aktarmış olsalar da hiçbirşeyin yapılmaması düşündürücüdür. Umarım Sayın Bakan Zeki Çeler durumun vahametinin farkındadır ve bir an önce bu konunun üzerine giderek sorunu ortadan kaldırabilir.