Mâzi kalbimde bir yaradır
Bire’nir rakiptiler. Kalktık gittik. Bi’tarafta son haftalarda geçmişteki gibi bölgedeki meşhur Serdarlı Direnişi’ne nazire yaparcasına K-Pet’in play out grubuna direnen Serdarlı takımı vardı. Rakibiyse Kıbrıs Türk Futbol Tarihi’nin 1 numarası; bildik son haftalarda toparlanmaya çalışan ama puantaj açısundan can çekişen ve de son nefesini vermeye hazırlanan Çetinkaya Türk Spor Kulübü vardı. Bi’defa Serdarlı takımını peşinen kutlarım. Özellikle ilk yarı çok daha iyi organize oldular, çok daha iyi mücadele ettiler, doğuştular, ısırdılar, eşleştiler ve de boğdular ki sürç sonunda futbolun en önemli kriteri olan golle de Çetinkaya’yı play-out’un dibine ittiler. Sedarlı takımını kalecisi ve de maçın adamı Çağatay Gürler ipten aldı. Özellikle 13, 65 ve de 80’deki plonjonlarıyla bekli de son düzlükte Serdarlı’yı Süper Lig’de tuttu. E işin içerisine uçta Adaleke ve Kabore, arkada da Burak, Kağan Arsu ve de eski Çetinkayalı Taşçı gününden daha ötesinde aktifleşince Serdarlı 1-0’ın üzerine yatıp en yakın rakibine 8 puan fark attı. Çetinkaya’mı? Çetinkaya 19 kez şampiyon olmuş futbolumuzun ‘amiral gemisi’. Bu sezon bu gemi su almaya başlamıştı bildik. Erülkü Yönetimi sayesinde en azından hiç yoktan kimsesizleri oynamaktan kurtuldular ama bizim takım maalesef nanay. ‘İsmi gitti adı kaldı yâdigâr’ filmini zorla oynatırma arifesindeler. Çetinkaya ikinci bir tarih daha yazmak üz’re. Birincisi KOP’un organize ettiği lig’deki şampiyonluğuydu. İkincisiyse tarihte ilk kez Çetinkaya küme düşmeye hiç bu kadar yakın olmamıştı. Eskiden olsa belki bir umut(!) ışığı olurdu ama bu enformasyon çağında ligde tutunmak çok daha zor. Lefkoşa doğumlu olup, bu kulübün suyundan içmiş biri olarak çok da söyleyecek sözümüz yok. Sözün ötesi mi? Mâzi kalbimde bir yaradır. Noktalı virgül; Cihangir ve Bağcıl maçları sonrası Goodbye Çetinkaya mı? İnşallah yanılırım. Son nokta...