Savaşın izlerinin silinmesi önemli

Geçenlerde Lokmacı’da yürüyordum.

Ara bölgede Birleşmiş Milletlerin kullandığı bir geçiş var.

Doğu ve batıda iki büyük demir kapısı mevcut.

Kapıların üzerinde ise ‘’Resim Çekmek Yasaktır’’ yazıyor.

Bu memleketin pek çok köşesinde zamanın durduğu mekanlar, durumlar vardır.

Üzerlerinde ‘’resim çekmek yasaktır’’ yazan veya unutulan mekanlar.

Kısa bir süre önce Mağusa’daki Birleşmiş Milletler Barış Gücü kampını yazımda ele almıştım.

Bunun gibi yurdumuzun pek çok yerinde ‘Kapalı Maraş’ gibi 1974 yılında zamanın ve yaşamın durduğu yerler ve köyler mevcuttur.

***

Hafta sonu Mağusa’nın Maraş bölgesindeydim.

Orada insanlarla sohbet ettik.

1974 sonrasında adaya yerleşen nüfusun ağırlıklı olarak yaşadığı Maraş bölgesi Mağusa’dan ayrı bir görünüme sahiptir.

Özellikler Larnaka Yolu diye bilinen yolun doğusu ve batısı sanki ayrı ülkenin yerleşim birimleri gibi duruyor.

1974 sonrası adamıza yerleşen insanlar buraya bir sistematik çerçevesinde yerleştirilmedi.

Gelişen zaman içerisinde ada yaşamına ekonomik, sosyal intibaklarına yönelik politikalardan yoksun bırakıldılar.

***

Kıbrıs konusu müzakere edildiği müddetçe o bölgelerde yaşayan insanların hiçbir zaman huzuru olmadı.

Annan Planı gelip çattığı zaman dilden dile dolaşan ‘Larnaka yolunun doğu yakasının bir planda geri verileceği’ söylemleri haklı çıktı ve o bölgenin ‘verilecek bölge’ içerisinde kaldığını tecrübe ettik.

İşte bu nedenlerden ötürü Maraş bölgesinde yaşayan insanlar evlerine gereken sahiplenmeyi gösterip çok fazla yatırım yapamadılar.

Hemen herkesin cevabını bilmek istediği soru ise burada ‘sonsuza kadar yaşayacak mıyız yoksa bir gün evimizden iş yerimizden çıkmak mı zorunda kalacağız’ sorusudur.

***

Bugün Mağusa Maraş bölgesi ve Güney Mesarya, Güzelyurt bölgelerimizde yaşayan herkes aynı durumdan muzdaripdir.

Kıbrıs’ta 1974 sonrası yaşam durmadı.

Hayat bir şekilde akıp devam etti.

Ama her gün önünden geçtiğimiz ve artık kanıksadığımız bize has yerler, durumlar vardır.

Resim çekmenin yasak olduğu içerisine insanların giremediği yerler.

Kıbrıs’ın normalleşmesi ve Dünya’daki diğer ülkeler gibi insanlar üzerindeki baskının savaşın izlerinin silinmesinin zamanının geldiğini düşünüyorum.

Bu rahatlamaya hepimizin ihtiyacı vardır.