YENİ YIL KARARLARI



Her yeni yıl gelişi ile insanlar yeni umutlara yeni bir başlangıçlara adım attıklarını düşünürler.
Hayatlarını değiştirecek bir takım adımlar…
Hayatın hedefleri olmalıdır!
Ne yazık ki bu bize öğretilmiyor hedeflerimiz küçük belki de hiç yok.
Hedeflerimiz bireysel alış veriş, ev, araba, tatil gibi.
Mesela bir yıl içerisinde kendimizi nerede görmek istiyoruz?
Beş yıl sonra nerede olacağız?
Kendimiz, ailemiz, sevdiklerimiz, ülkemiz için ne gibi hedeflerimiz var?
Yeni yıl kararlarında, genelde dünyada en çok alınan karar" zayıflayacağım", "sigarayı bırakacağım", "hayattan daha çok zevk alacağım" imiş.
Bunlar genelde bireysel, etrafımızdan kopuk ve o ana kadar süregelen alışkanlıklarımızın dışına taşan ani kararlar olduğu için, maalesef çoğunlukla da bir süre sonra kendi içinde tükenmeye mahkum kararlar yığınına dönüşür.
Kendi kararlılığımız, irademiz ile ilgili hayal kırıklığından dolayı eskisinden daha da çok yer, içer, bunalıma gireriz.
***
Bu günün, artık bilim dalı haline gelmiş bir proje yazma, plan yapabilme
alanlarında çocukluktan başlamak üzere eğitilmediğimiz için, yarın ne yiyeceğimizi düşünmek, bizim için bir "plan" ve "proje " olabiliyor.
Evet yirmi dört saatlik bir günün yirmi dakikasını kapsayan bir proje bu.
Zaman kullanımını biliyor muyuz?
Konunun uzmanlarına danışıyor muyuz?
Yoksa daha çok deneme yanılma yöntemi ile karşılaştığımız olaylara göre çıkış yolları mı arıyoruz?
Sokakta, televizyon ekranlarında, gazete köşelerinde hoşnutsuzlukları sıklıkla görmek mümkün.
Kimi zaman keşke elinde sihirli bir değnekle birisi çıksa ve her şeyi düzeltse, hatta her bir kimseyi mutlu edecek ayrı ayrı çözümler de üretse derim.
Ancak masallar diyarında yaşamadığımıza göre ve önce insan, sonra bu ülkenin birer vatandaşı olmamız nedeni ile sorunlarımızın kendiliğinden çözülmesini beklemenin de yanlış bir yaklaşım olduğunu vurgulamak isterim.
***
Yeni yıla doğru ilerlerken göğsümde hissettiğim şiddetli ağrı nedeni ile hastaneye gittim ve anjiyo oldum.

İnsan ister istemez bu gibi durumlarda endişeleniyor.

Görevli kişi beni yoğun bakımda bulunan yatağımdan sedyeye koyup ameliyathaneye doğru götürürken kafamı çevirdim orada bulunan yakınlarıma baktım.

Ameliyathaneye giden bir dakikalık yolda kendimi ve hayatımı sorguladım.

Ne kadar üzücüdür ki o ana kadar hedeflerimi gerçekleştiremediğimi düşündüm.

Allaha çok şükür olsun ki sonuçlar temiz çıktı ve önümde daha fırsatlarım var.

Çünkü o gün yaşamın son günü olsa kendimle gurur duymayacaktım.

İnsan her gününü yaşamın son günü gibi yaşamalı ve bir anını bile heba etmemelidir.

Geride hoş bir seda bırakmak, Kıbrısımıza ve Dünyamıza bizden sonraki nesillere bir şeyler vermek çok önemli.

Bunun için hepimizin sorumlulukları vardır.

Herkese güzel ve aydınlık bir 2015 diliyorum.