Dün, Dünya Basın Özgürlüğü Günüydü !

Yrd. Doç. Dr. Güven ARIKLI

04.05.2017 - 14:06 Yayınlanma

27.01.2023 - 22:26 Güncelleme

6 Paylaşım

72 Gösterim

Herhangi bir önemli olayın, kavramın, özel sayılan bir günün mutlaka o günde kutlanması adet olagelmiştir. Dün de “Dünya Basın Özgürlüğü Günü” idi ve onlarca şey yazıldı, çizildi veya konuşuldu. Bu özel günlerin zamanında kutlanması ona dikkati çekmek açısından önemlidir ama ya sonrası... Özel bir gün, sadece o gün değil her gün özeldir ve her gün onun içeriğini uygun yaşanması gerekir. Gazete emekçilerinin sıkıntılarını, çektiklerini, topluma katkılarını, demokrasi içinde onadıkları rolü, maruz kaldıkları haksızlıkları daima gündemde tutmak bir gazeteci etiğidir diye düşünürüm daima.

“Basın özgürlüğü kavramı” aslında insan hakları evrensel beyannamesiyle bağlantılıdır. Bu beyannamede geçen bir haktır. Basının özgürce işini yapma, haberin peşinde koşma, onu akıl-vicdan süzgecinden ve objektif değerlendirmelerden geçirdikten sonra okuyuclarıyla paylaşması, özgürlüğün, özgürlük kavramının ta kendisidir. Özgür basın herşeyden önce “demokratik rejimini işleyişi” açısından gereklidir. Halk adına o da takip ve edentleme görevini bir noktada yapar. Durum böyle olunca da zaman zaman siyaset-basın çatışması kaçınılmaz olur.

Basın özgürlüğü denince aklıma hep haksızlığa karşı çıkış ve özgür habercilik gelir. İnsanların siyasi görüşleri vardır ama o gürüşlerinden olabildiğince sıyrılarak özgür bir gazetecilik yapıyorsa bir gazeteci o zaman “ben özgür, gerçek bir gazeteciyim” diyebilir. Bunun da ölçütü basın-yayın organlarında yazar kadrosundan, haber türüne, manşete çıkarılan konu ve kişilerin renkli bir yelpaze ve çeşitlilik göstermesidir. Aksi takdirde “butik gazetecilik, slogan gazeteciliği, fikir kulubü broşürcülüğü” işlemi yapıyorsunuz demektir.

Basın özgürlüğü konusunda bugün dünya ve bölgemizde karşılaşılan en büyük sorunu “medya patronlarının” türemiş olması şeklinde görürüm. Bu da ister istemez basın, yazma, yorumlama özgürlüğünüzü kısıtlar. Sadece bu değil tabii ki...Gazeteci cinayetleri, hapislikler, maddi sıkıntılar vb..

Her şeye rağmen dün yine güzel bir gündü, “Dünya Basın Özgürlüğü” günüydü. Bir dahaki sene, yine bir 3 mayısta inşallah basınla ilgili dile getirilen temennilerin hepsi gerçekleşmiş olsun. Matbaa gürültüsü, kağıt, mürekkep kokusu, haber koşturması....... Bütün bunları içinize çekmişseniz, gazetecilik iliklerinize işlemiş demektir ve o meslek uğrunda her eziyete razısınızdır. Belki basının ve gazetecinin gücü de buradan, bu aşk, irade ve tutkudan ileri geliyordu. Yanılmıyorsam Napolyon Bonapart demişti: “Üç gazete, beni yüz sancaktan daha çok korkutur”...

Dünya Basın Özgürlüğü Günü tekrar kutlu olsun..

Önceki Sonraki

Yrd. Doç. Dr. Güven ARIKLI

Faşist arıyorsanız Rum’a bakın! KKTC’deki sol sendika ve örgütlerin ağzından düşürmediği “faşist” sözcüğünün dik alasının yaşandığı Güney Kıbrıs’ta yaşananlar ortadayken, Güney’e geçen Kıbrıslı Türkler’in ELAM yanlısı gruplarca saldırıya uğradığı polis kayıtlarına geçmişken, Rum çocukları Türk düşmanı olarak yetiştirilirken KKTC’deki bazı sözde sendikacılar ve işbirlikçisi sözde gazete yazarları, ahlaksızca saldırılarda bulunmakta, Kıbrıs Türk Halkı’na apaçık ihanet etmektedir. Kıbrıs Türkleri’nin 50’lerden bu yana yapmaya çalıştığı, vatanını, namusunu ve yaşama hakkını korumaktan başka bir şey değildir. Buna hukukta “meşru müdafaa” denir. 1963’te anayasa değişikliği talebiyle Akritas Planı’nı uygulamaya koyan Rumlar, 20 Aralık 1963 gecesi başlayan olaylarla 30 köye saldırı düzenlemiş, bu sayı kısa sürede 103 köyde katliama dönüşmüştür. 1950’lerden başlayarak sistemli bir şekilde Türk düşmanlığını eyleme koyan Rumlar, 16 Ağustos 1960’ta Kıbrıs Cumhuriyeti’nin bağımsız bir devlet olarak kurulmasının ardından başlattığı dışlama ve soykırıma varan saldırılarını günümüzde de farklı boyutlarda sürdürmektedir. KKTC topraklarında KKTC kimliği ile yaşamını süren bazı aklı evveller, hala Rumlar’la bir arada yaşama konusunda israr etmekte, Türk yönetimini akla hayale sığmayacak sözde suçlamalarla zor duruma düşürmeye çalışarak Rum yönetiminin uşaklığına soyunmaktadır. Oysa genetiğinde Türk düşmanlığı bulunan Rumlar, hata üstüne hata yapmakta, insanlık dışı davranışlarına her gün bir yenisini eklemektedir. Rum zihniyetini ortaya koyan son olayda, 23 Nisan Egemenlik ve Çocuk Bayramı kutlamaları için KKTC’ye gelmek üzere yola çıkan Sırp çocuklar, sınırdışı edilmiştir. Bu olay, Rumlar’ın fanatizmden öte “Türk düşmanlığı” ile yoğrulmuş olduğunu ortaya koymakta, Rumlar’ın gülümseme maskesi altında kin, nefret ve yoketme arzusu taşıyan duygular yattığı ortaya çıkmaktadır. Toplam sayısı 12 olan 10-13 yaşlarındaki çocuklar, sınırdışı edilerek özel bir uçakla ülkelerine gönderilmiş, Kıbrıs’tan deport edilmiştir. Gözyaşları arasında ülkeleri ülkesine dönen çocuklar ve yanlarındaki eğitmenler, yaşananlara bir anlam verememiş, Rum’un çirkin yüzünü onlar da yaşayarak öğrenmiştir. Peki içimizdeki Rumcular? Başta KTÖS yöneticileri ve yandaşları olmak üzere kendilerine “Rumcu” denildiğinde canı sıkılan ve yüzü kızaranlara bir kez daha seslenmekte yarar var.. Bu insanlık dışı olayı siz nasıl karşılıyorsunuz? Gündemi değiştirmek için “TL’den vazgeçelim, Euro’ya geçelim” diyerek bu olayı geçiştiremezsiniz. Türkiye’deki Anayasa değişikliği ile ilgili gerçek dışı söylemlerinizle de bu olayı geçiştiremezsiniz. Ne söylerseniz söyleyin inandırıcı olamayacağını biliyorsunuz. Onun için sus-pus olup, sesinizi çıkarmıyorsunuz. Sayın Akıncı’nın yüzüne kapıyı çarpıp sigarasını tüttüren Anastasiadis’e de bir sözümüz var. “Siz hangi çağda yaşıyor, hangi akla hizmet ediyorsunuz.” Siz kendinizi ne zannediyorsunuz?

Yazarın Diğer Yazıları